Ο κύριος Δημήτριος Κ. νόσησε από καρκίνο του παχέος εντέρου πριν από 10 χρόνια. Με τα πρώτα συμπτώματα επισκέφθηκε αμέσως το γιατρό του, παρόλο που η σύζυγός του θεώρησε ότι ήταν μια «γρίπη που θα περνούσε». Είναι αισιόδοξος. «Δεν πρέπει να ακούμε καρκίνο και να φοβόμαστε», λέει, «μια αρρώστια είναι κι αυτή».

Η κυρία Θεοδώρα νόσησε από καρκίνο του μαστού πριν από 10 χρόνια. Ενώ ψηλάφισε τον όγκο μόνη της, περίμενε αρκετούς μήνες μέχρι να πάει στο γιατρό. Όταν έμαθε τι έχει, δεν το πίστευε. Όπως όμως λέει η ίδια «βγήκα νικήτρια, ο καρκίνος μπορεί να νικηθεί».

Η κυρία Μαρία Χ. νόσησε από καρκίνο του μαστού πριν από 11 χρόνια. Το γιατρό τον επισκέφθηκε όταν πλέον τα πράγματα είχαν φτάσει στο απροχώρητο. Όταν τη ρωτήσαμε γιατί άργησε τόσο πολύ να πάει, μας είπε πως «δεν ήξερα ότι υπάρχει αυτή η αρρώστια». Τώρα, έπειτα από όλη αυτή τη δοκιμασία, μας λέει «συνιστώ στα κορίτσια, στις γυναίκες να μην φοβούνται τίποτα, να πάνε κατευθείαν στο γιατρό».

Η κυρία Κορνηλία νόσησε από καρκίνο του μαστού πριν από 20 χρόνια. Δεν κατάλαβε τι είχε από την αρχή, πήγε στο γιατρό την τελευταία στιγμή. Παρόλη την περιπέτεια της υγείας της όμως είναι χαρούμενη και μας λέει πως «βγήκα παλικάρι, είμαι σιδερένια και γερή».

Η κυρία Βασιλική Κ. νόσησε από κακόηθες μελάνωμα πριν από 10 χρόνια. Στην περίπτωσή της, η έγκαιρη διάγνωση ήταν αυτή που καθόρισε την εξέλιξη της αρρώστιας. Με μεγάλη χαρά και αισιοδοξία μας λέει «σας συμβουλεύω να μην αφήνετε το χρόνο να περνάει, είναι πολύτιμος».

Ο κύριος Απόστολος νόσησε από καρκίνο του προστάτη πριν από 3 χρόνια. Ενήργησε γρήγορα και απευθύνθηκε αμέσως στο γιατρό του. Εφιστά την προσοχή στους νεώτερους σε θέματα υγείας και προτείνει «έγκαιρα να συμβουλευτούν τον θεράποντα ιατρό τους και αυτό θα έχει θετικά αποτελέσματα».

Ο κύριος Βασίλης Κ. νόσησε από αδενοκαρκίνωμα της επιδιδυμίδας του όρχεως πριν από 21 χρόνια. Όταν έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο δεν το δέχτηκε ψύχραιμα, έπαθε σοκ και άρχισε να έχει ψυχολογικά προβλήματα. Όμως, αυτό που μας λέει ύστερα από τη δοκιμασία που πέρασε είναι ότι «σήμερα, έπειτα από 21 χρόνια γελώ με την συμπεριφορά μου και τους φόβους μου».

Η κυρία Αθηνά είναι 37 ετών και πριν από 2 χρόνια χειρουργήθηκε από καρκίνο στο στήθος. Παρόλο που υπεβλήθη σε αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή και ολική υστερεκτομή, δηλώνει πως «συνεχίζω να είμαι η ίδια Αθηνά» και «αν εγώ είμαι καλά, θα είναι και η οικογένειά μου».

Η κυρία Γεωργία Μ. πριν από μερικά χρόνια νόσησε από καρκίνο στο στήθος˙ τα συναισθήματα που ένιωσε όταν της ανακοινώθηκε ότι πάσχει από καρκίνο ήταν πάρα πολύ έντονα. Στη διήγησή της μας περιγράφει τις αντιδράσεις της, αλλά και πως, λόγω των παιδιών της, όπως η ίδια λέει, «είμαι ακόμη όρθια και σκοπεύω να παραμείνω έτσι για να μπορώ κάθε πρωί ξυπνώντας ν' αντικρίζω τα μουτράκια τους και να μου λένε καλημέρα μανουλίτσα».

Η κυρία Ειρήνη Κ. νόσησε από καρκίνο στο στήθος. Η περιπέτειά της ξεκίνησε από μικρή ηλικία, ήταν περίπου 20 ετών, σαν μια απλή κύστη. Περνώντας όμως τα χρόνια, και συγκεκριμένα το 2006, η κύστη αυτή εξελίχθηκε σε καρκίνο. Όπως μας λέει η ίδια, το αρχικό σοκ αντικαταστάθηκε με το «δεν πρέπει να το βάλω κάτω, πέρασα και χειρότερα χάνοντας τον γιο μου τον ΑΝΤΩΝΑΚΗ. Θα το πολεμήσω, θα το νικήσω για αυτούς που αγαπάω και με αγαπάνε».

Η κυρία Ελένη Κ. νόσησε από καρκίνο στο στήθος πριν από 10 χρόνια. Όπως υποστηρίζει η ίδια, ήρθαν τα πάνω-κάτω στη ζωή της. Αφού πέρασε όμως το πρώτο σοκ, ακολούθησε πιστά τις οδηγίες του θεράποντος γιατρού και χειρουργήθηκε. Τώρα, έπειτα από όλα αυτά τα χρόνια μας λέει πως «συμβουλεύω τις γυναίκες να κάνουν τακτικά προληπτικές εξετάσεις (μαστογραφία τεστ ΠΑΠ) προλαμβάνοντας την όλη επώδυνη διαδικασία που βίωσα».

Ο κύριος Μανώλης Μ. στα τέλη Ιουνίου 2002 είχε ένα εμπύρετο περιστατικό, το οποίο τον οδήγησε στο νοσοκομείο. Εκεί οι εξετάσεις αίματος έδειξαν ολική κυτταροπενία. Έπειτα από συνεχιζόμενες εξετάσεις διεγνώσθη κάποια μορφή λευχαιμίας. Με πολύ πόνο, πείσμα και ακολουθώντας τις οδηγίες των γιατρών, η θεραπεία του διήρκεσε ένα εξάμηνο, ώσπου να επιτευχθεί το ποθητό αποτέλεσμα, η ύφεση της ασθένειας. Αυτό που διδάχτηκε από την περιπέτειά του είναι πως «ο καλύτερος γιατρός είναι πάντα η ψυχολογία του αρρώστου».

Η κυρία Φανή Δ., Πρόεδρος του Συλλόγου Καρκινοπαθών Κοζάνης, νόσησε από καρκίνο στο στήθος όταν ήταν μόνο 37 ετών. Μόλις άκουσε τα άσχημα νέα σκέφθηκε αμέσως τι προλαβαίνει να ζήσει και γιατί να συμβεί αυτό σε μια γυναίκα τόσο νέα και μητέρα. Παρόλη τη δυσκολία των χημειοθεραπειών, όπως μας λέει η ίδια, «αποφάσισα να αλλάξω και να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου με έναν τρόπο διαφορετικό, μιας και με ενδιέφερε να παραμείνω εδώ και υγιής στο μέλλον».

Η κυρία Αναστασία Γ. πριν από 4 χρόνια και ενώ ήταν μόλις 27 ετών νόσησε από λέμφωμα Hodgkin. Στο άκουσμα της διάγνωσης πάγωσε και, όπως μας είπε, δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα της συνέβαινε κάτι τέτοιο. Επιμένει να υποστηρίζει πως ο άνθρωπος έχει τεράστια δύναμη μέσα του και όσο δύσκολη μπορεί να είναι μια τέτοια θεραπεία μπορεί να τα καταφέρει. Τέλος, μας λέει πως το «μάθημα και το δώρο» από όλο αυτό που πέρασε είναι «να ζω το σήμερα». Δείτε το βίντεο με τη μαρτυρία της κυρίας Αναστασίας.

Ο κύριος Γιάννης Θ. πριν από 2 χρόνια νόσησε από καρκίνο. Η πρώτη του αντίδραση ήταν να σκεφθεί πως δεν είναι έτοιμος να φύγει, όπως μας είπε. Έπειτα από αυτό αφιέρωσε πολύ χρόνο στον εαυτό του, σκεπτόμενος και προβληματιζόμενος για το πώς μπορεί να αντιμετωπίσει πλέον αυτό που του συμβαίνει. Αυτό που μας λέει με ιδιαίτερη σοβαρότητα είναι πως ο άνθρωπος έχει τεράστια αποθέματα πίστης και δύναμης, τα οποία μπορούν να τον οδηγήσουν στην καταπολέμηση της αρρώστιας. Δείτε το βίντεο με τη μαρτυρία του.

Η κυρία Λίτσα Α. νόσησε πριν από 18 χρόνια από καρκίνο του μαστού. Το μήνυμά της είναι ξεκάθαρο και αφορά στην έγκαιρη διάγνωση της νόσου και την υποστήριξη που προσφέρει η οικογένεια του ασθενούς. Δείτε τι έχει να μας πει.

Η κυρία Πόλυ Χ. πριν από 9 χρόνια νόσησε από οξεία μυελογενή λευχαιμία. Η πρώτη της αντίδραση στο άκουσμα της αρρώστιας ήταν θυμός, αλλά και πείσμα. Αμέσως σκέφθηκε ότι είναι αδύνατον η ζωή της να τελειώσει εδώ και ότι έχει πάρα πολλά ακόμα να προσφέρει. Τώρα, έπειτα από αρκετά χρόνια από αυτή της την περιπέτεια μάς λέει πως «δεν τελειώνει η ζωή με την αναγγελία της πάθησης στον ασθενή» και πρέπει όλοι να παλέψουν για μείνουν ζωντανοί. Δείτε τι μας είπε η ίδια.